Έτσι όπως η πόλη καίγεται σκέφτομαι σοβαρά πλέον το ενδεχόμενο να πάω κάπου να ξεκουραστώ. Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας αισθάνομαι ότι ήρθε και για μένα το κάλεσμα του χρόνου και πρέπει να βρω ένα δροσερό καταφύγιο γιατί η ζωή στην Αθήνα δεν παλεύεται με τίποτα κι ας λένε ότι η Αθήνα είναι ωραία το καλοκαίρι γιατί...δεν έχει κίνηση! Το πρόβλημα των media είναι πότε θα ξεκουμπιστούμε για να πουν τα διάφορα κλισέ τους "άδειασε η Αθήνα", ότι είναι όμορφη κλπ ενώ στην πραγματικότητα αυτό εξυπηρετεί μόνο τους βουλευτές και τους μεγιστάνες που μπορούν επιτέλους να κατέβουν πιο άνετα μέχρι το King George για ένα καφέ. Από την άλλη σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν να μείνουμε όλοι στην Αθήνα να κυκλοφορούμε για να τους κόψουμε την φόρα (sic) ή καλύτερα πόσο ωραία θα ήταν εάν δεν είχαμε καθόλου κίνηση όλο το χρόνο ή και τα δύο! Πολύ κίνηση το καλοκαίρι καθόλου αυτοκίνητα το χειμώνα...θα άλλαζε πραγματικά κάτι σε αυτή την πόλη και κατ' επέκταση και στη χώρα. Μ' αυτά και μ' αυτά άρχισα να ζεσταίνομαι και προχωράω γρήγορα στο παρασύνθημα. Ήταν 1975 όταν κυκλοφόρησε ένας ροκ ύμνος με τη σφραγίδα των Lynyrd Skynard.
Ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια της ροκ μουσικής, τυπικό δείγμα του Southern Rock,ενός μουσικού είδους που εμφανίστηκε στον αμερικάνικο Νότο και συνδυάζει τα μπλουζ, την κάντρι και τη φολκ, με την ηλεκτρική κιθάρα σε πρώτο πλάνο.Περιέχεται στο δεύτερο άλμπουμ του συγκροτήματος «Second Helping» και κυκλοφόρησε ως σινγκλ στις 27 Ιουλίου 1974. Έφθασε μέχρι το Νο8 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών, αλλά η αποδοχή του είναι διαχρονική. Το μεγαλύτερο μερίδιο στη σύνθεσή του φέρει ο Εντ Κινγκ, ο οποίος το εμπνεύστηκε μέσα σε μια νύχτα, ακούγοντας ένα κιθαριστικό ριφ. Το τραγούδι ηχογραφήθηκε στο Studio One στο Ντόραβιλ της Τζόρτζια, με τον Κινγκ να έχει τον πρώτο λόγο στην κιθάρα, χρησιμοποιώντας μια φθηνή Stratocaster της δεκαετίας του '60 και ενισχυτή Marshal. Η κιθάρα αυτή εκτίθεται στο Μουσείο του Ροκ εν Ρολ στο Κλίβελαντ του Οχάιο. Αυτά είναι τα γνωστά...πάμε παρακάτω.
Το τραγούδι είναι γεμάτο πολιτικές αναφορές και γράφτηκε σε μια περίοδο που οι Ηνωμένες Πολιτείες βίωναν το σκάνδαλο «Γουότεργκεϊτ» (υπάρχει σχετική αναφορά στο τραγούδι) και τις τελευταίες ημέρες του πολέμου στο Βιετνάμ. Το «Sweet Home Alabama» προκάλεσε αντιδράσεις από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του. Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι εξυμνούσε τον ρατσιστή κυβερνήτη της Αλαμπάμα Τζορτζ Γουάλας που ήταν τέσσερις φορές υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ. Τον στίχο αυτό ακολουθεί μια σειρά αποδοκιμασιών («…boo, boo, boo..»), που δεν αφήνει αμφιβολίες για τον προοδευτικό του χαρακτήρα. Άλλωστε, η χρήση γκόσπελ φωνητικών καταρρίπτει και το τελευταίο επιχείρημα αυτών που αμφισβητούν τις προθέσεις των δημιουργών του.
Το τραγούδι γράφτηκε ως απάντηση σε δύο επικριτικά τραγούδια του Νιλ Γιανγκ («Southern Man» και «Αlabama»), για τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στον Αμερικανικό Νότο, όπου κυριαρχούσαν ο ρατσισμός και ο υπερσυντηρητισμός και αξίζει να σημειωθεί ότι κανένα από τα μέλη των Lynyrd Skynard δεν κατάγεται από την Αλαμπάμα. Η λέξη χρησιμοποιήθηκε συμβολικά, επειδή η υπερσυντηρική πολιτεία της Αλαμπάμα υπήρξε πεδίο αντιπαράθεσης ρατσιστικών και προοδευτικών ιδεών. Για την ιστορία το 2004, το Sweet Home Alabama συμπεριελήφθη στον κατάλογο του περιοδικού Rolling Stone με τα 500 σπουδαιότερα τραγούδια όλων των εποχών (Νο 398).
Παρεπιπτόντως, σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή μία ξεχωριστή προσωπικότητα του θεάτρου και του σινεμά. Η δική μας Τζένη Καρέζη.
Η Τζένη Καρέζη (ή Ευγενία Καρπούζη), υπήρξε σπουδαία ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου του 1930 ή 1934. Ο πατέρας της ήταν γυμνασιάρχης και η μητέρα της δασκάλα. Τα σχολικά της χρόνια τα πέρασε στην Ελληνογαλλική Σχολή Καλογραιών Καλαμαριάς στη Θεσσαλονίκη και στην Ελληνογαλλική Σχολή Σεν Ζοζέφ στην Αθήνα. Ο πατέρας της είχε μικρή εγκαταλείψει εκείνη και τη μητέρα της, Θεώνη. Από τότε και μέχρι και το 1971, που σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, δεν τον ξαναείδε. Η Τζένη Καρέζη έκανε δύο γάμους. Το 1962 παντρεύτηκε τον Ζάχο Χατζηφωτίου και πέντε χρόνια μετά, το 1967, τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο με τον οποίο και απέκτησε ένα γιο, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο. Πέθανε στις 27 Ιουλίου 1992 στο σπίτι της, μετά από τετραετή μάχη με τον καρκίνο. Η Τζένη Καρέζη εκτιμήθηκε για πολλά πράγματα στη ζωή της. Ήμουν 7 χρονών όταν ο πατέρας μου με πήγε στο "Μεγάλο μας Τσίρκο" στις τελευταίες έρες της χούντας, μία πολιτική παράσταση στην οποία πρωταγωνιστούσε η ίδια σε κείμενα του αείμνηστου Ιάκωβου Καμπανέλη και τραγούδια του Νίκου Ξυλούρη...αυτό το θυμάμαι.
Εκεί λοιπόν, στη μακρινή Αλαμπάμα σε ένα τέτοιο σπίτι με φως φαντάστηκα την Τζένη Καρέζη. Αφού όλα κυλησαν μεσα στην φαντασία των Lynard Skynard αυτό το σπίτι λογικά υπάρχει. Η φαντασία μου καλπάζει τη στιγμή που βλέπω μια ευγενική νεράϊδα στη μέση του μεγάλου ξύλινου σαλονιού να κάνει πρόζες και να λέει μονολόγους, ξεχασμένη από θεούς και ανθρώπους τώρα. Κάπου εκεί με πηγαίνει η φαντασία μου κι οι ζέστες σφίγγουν όλο και πιο πολύ, μέχρι να τελειώσω αυτό το κείμενο. Λοιπόν, επειδή οι μόνοι που δουλεύουν στην Αθήνα από το πρωί είναι οι διαφημιστές σάς αφήνω ...χτυπάει το τηλέφωνο. Ολική επαναφορά....
No comments:
Post a Comment