London Calling [Εδώ Λονδίνο]

Tου Tee Menem

Η αρχή έγινε στις αρχές του 2011 όταν οι φωνές και τα μηνύματα από τις διαμαρτυρίες των φοιτητών των Βρεττανικών ιδρυμάτων ακούστηκαν σε όλο τον κόσμο αλλά δεν φαίνεται να διαβάστηκαν από την υπερσυντηρητική κυβέρνηση του Διχοτομημένου Βασιλείου (sic). Η νεολαία ξαναβρέθηκε στους δρόμους γιατί η πανάκριβη ιδιωτική εκπαίδευση δεν εξασφαλίζει απαραίτητα δουλειά μέσα στα επόμενα 10 χρόνια από την αποφοίτησή σου με την ανεργία να σπάει όλα τα ρεκόρ... Και αν έχεις επιλέξει να μην σπουδάσεις λόγω πενιχρών οικονομικών δυνατοτήτων τότε με σιγουριά θα βρεθείς στο δρόμο της ανεργίας και της παρανομίας ενδεχομένως με την πέτρα σαν άσσο στο μανίκι.

Αν υπάρχει άλλος τρόπος διαλόγου εκτός από την σύγκρουση με το κατεστημένο να μου τον προτείνετε. Μία φλεγματική κυβέρνηση φροντίζει να κλείνει όλες τις τυχόν ανοιχτές πόρτες του διαλόγου, όπως κι εδώ, όπως και σε όλες τις αστικές δημοκρατίες του κόσμου, όχι τυχαία λοιπόν αφού έχουν εκ των προτέρων αποφασίσει να χαρακτηρίζουν τρομοκρατικές τις διαμαρτυρίες και τρομοκράτες τους διαδηλωτές, με το φάντασμα του εσωτερικού εχθρού να πλανάται πάλι πάνω από τα ξεροκέφαλά τους.

To προφητικό άλμπουμ των Clash είναι κατά το περιοδικό Rolling Stone, ο καλύτερος δίσκος της δεκαετίας του 1980. Οι πολιτικοποιημένοι στίχοι των The Clash, οι μουσικοί πειραματισμοί και ο επαναστατικός χαρακτήρας τους πέτυχαν, σε ιδιαίτερο βαθμό, μια μεγάλη επίδραση στο ροκ και στο alternative rock.

Στο Λονδίνο των 2500 καμερών ακριβείας και των εκατοντάδων ακόμα στις μεγάλες πόλεις της "αυτοκρατορίας" (Μπέρμιγχαμ, Λίβερπουλ κ.α.) έγιναν φέτος οι μεγαλύτερες κινητοποιήσεις της εικοσαετίας και σε αυτές δεν πήραν μέρος κουκουλοφόροι όπως θέλουν να μας πείσουν αλλά εκατομμύρια άνθρωποι, νέοι κυρίως που πλήττονται από την ακρίβεια και την ανεργία που φέτος σπάει όλα τα κοντέρ. Αυτό το εύρημα με τη βία των αποκαλούμενων κουκουλοφόρων είναι ύπουλη τακτική των media και εξάγεται και σε άλλες χώρες, από εκεί ξεκίνησε (βλ. ΙΡΑ) και είναι η επίσημη προπαγάνδα τηλεοπτικών πλάνων είτε είσαι στην Ελλάδα είτε στην Αγγλία είτε στον Παναμά όπου ο πρόεδρος πληροφορούμαι από το Press-gr είναι ένα ανδρείκελο των Αμερικανών (δικό μου), ελληνικής καταγωγής (του blog). Ποιον κοροίδεύουν;

Οι κάμερες όπως είναι αυτονόητο έπαψαν να λειτουργούν εδώ και καιρό για την ρύθμιση του κυκλοφοριακού. Κυβερνήσεις με μπλε και πράσινους Κοκκούς τις χρησιμοποιούν για να καταδιώκουν ...τρομοκράτες, τον ίδιο τους τον λαό δηλαδή, που βγαίνει πλέον μαζικά στους δρόμους παρά τον εκφοβισμό και τις συλλήψεις. Πόσο τρομοκράτες είναι αυτοί οι άνθρωποι φαίνεται και στις φωτογραφίες των σημερινών ταμπλόϊντ. Κρατάνε γάλατα, ρούχα, είδη διατροφής κυρίως και παπούτσια, αυτά κλέβουν από τις σπασμένες βιτρίνες, υπάρχουν βέβαια κι οι εξαιρέσεις ανάμεσά τους αφού "στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται". Αυτοί είναι οι καταζητούμενοι, κατά τις ίδιες τις εφημερίδες.

Η εξαθλίωση των σαλταδόρων έχει φτάσει σε οριακό σημείο κι αντί να ανοίξουν τα μάτια τους οι βρετανικές εφημερίδες στις οποίες αναφέρομαι παίζουν το βρώμικο ρόλο του δήμιου (αυτόν που γνωρίσαμε επί γερμανικής κατοχής) δείχνοντας υπόπτους, δηλαδή βλέπουν όντως τη φωτιά και χάνουν το σπίρτο! Αυτό που η εκάστοτε εξουσία πυροδοτεί τη βία, τις διακρίσεις και τον κοινωνικό αποκλεισμό προσπαθώντας να εξασφαλίσει κέρδη για τους προνομιούχους και τώρα τελευταία...για τον τουρισμό, που τον επικαλούνται σκόπιμα και υποκριτικά. Τι είναι η Madison Square, Ημεροβίγλι; Ε, μην τρελλαθούμε!

Στην Αγγλία γεννήθηκε το καλλιτεχνικό κίνημα Punk, ένα δυνατό ρεύμα που αμφισβήτησε έντονα βασιλείς και φαρισαίους. Ήταν η εποχή που η πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ και το επιτελείο της εφάρμοζε με σιδερένια πυγμή την πιο αντιδραστική κοινωνική πολιτική και παράλληλα ξεκινούσε πόλεμο στα νησιά Φόκλαντ με πατριωτικό παραπλανητικό πρόσχημα. Οι αληθινοί τρομοκράτες και πολεμοκάπηλοι, εκείνοι που σκέφτηκαν και εφάρμοσαν τον πόλεμο, με κορυφή την ίδια τη Θάτσερ, δεν χαρακτηρίστηκαν ποτέ δολοφόνοι ή εγκληματίες πολέμου και απολαμβάνουν ακόμα τα προνόμιά τους. Τέτοια είναι η Βρετανική Κοινοπολιτεία αν θέλεις να γνωρίζεις αναγνώστη. Τέτοια είναι και η νεολαία της όμως που αντιδρά όπως τότε γράφοντας μερικές από τις πιο ένδοξες σελίδες και που θα συνεχίσει να επηρεάζει και να εμπνέει όλο και περισσότερο τη μουσική και τις άλλες Τέχνες, με τον κύνδυνο πάντα της ενσωμάτωσης.

Είναι τόσο μεγάλο το μένος της άρχουσας τάξης ενάντια στον λαό που επιστρατεύουν μάνικες πίεσης και εκτόξευσης νερού. Αυτό το εργαλείο αφού σου σπάσει μερικά πλευρά, σε ακινητοποιεί κι αν δεν σε στείλει αδιάβαστο από τυχόν πνιγμό σε πετάει πολλά μέτρα πιο πέρα όπως σχηματικά συμβαίνει όταν ο Δήμος καθαρίζει κεντρικές πλατείες από σκουπίδια και γόπες. Να θυμηθώ να ρωτήσω τις πηγές μου εάν το νερό πίνεται ή είναι από πηγάδι! Σήμερα, μία μέρα μετά το τετραήμερο επεισοδίων η κατάσταση στο κέντρο του Λονδίνου είναι αποκαρδιωτική με τις αρχές ασφαλείας να ευθύνονται από την άλλη για 2 νεκρούς νέους, απόκληρους της πολιτικής που περιληπτικά σάς ανέφερα πιο πάνω. Γι αυτούς τους νέους διαδηλωτές - σαλταδόρους, ήρωες του Κίπλινγκ δεν γνωρίζουμε στοιχεία και ό,τι γράφτηκε σχετικά είναι στα ψιλά γράμματα των τελευταίων σελίδων των απαράδεκτων κουτσουμπολίστικων ή σοβαροφανών εφημερίδων της Oxford Street.

Επίλογος: Παλιά με τους χούλιγκαν ξέραμε ότι μπορεί να τα κάνουν όλα λαμπόγυαλο σε ένα μαγαζί από το μεθύσι τους ή τη λύπη τους επειδή έχασε η ομάδα αλλά θα άφηναν λεφτά για τις μπύρες που ήπιαν και θα πλήρωναν και τις ζημιές. Το αναφέρω μεταφορικά γιατί σήμερα οι βρεττανοί χούλιγκαν είναι οι φτωχότεροι χούλιγκαν του κόσμου!
- Όπως τα λες, με διέκοψε ο Ράϊαν που δουλεύει σερβιτόρος στην ταβέρνα της Ποπάρας στην Μερικιά Λέρου όπου τον συνάντησα. Οι παλιοί χούλιγκαν δεν πηγαίνουν πλέον στο γήπεδο, κατακλύζουν τις γειτονικές του γηπέδου παμπ, τους στοιχίζει λιγότερο από τα εισιτήρια του αγώνα!...έμεινα με το ανοιχτό στόμα! Ο ίδιος δήλωσε οπαδός της Αρσεναλ και τα καλοκαίρια εργάζεται σε παραθεριστικά εστιατόρια της Μεσογείου για να έχει εξασφαλισμένο το μεσημεριανό του φαγητό, όπως περίπου κάνουν οι δικοί μας ντελιβεράδες.
- Όπου γης, πατρίς! του απάντησα, το κατάλαβε χωρίς να μεταφράσω, από το φιλικό χτύπημα στην πλάτη...

Σε όλους αυτούς λοιπόν αφιερώνεται η σημερινή λίστα τραγουδιών από την δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα, που επέλεξα να σάς προτείνω:

Clash - London Calling
The Jam - Going Underground
Sex Pistols - Anarchy In The UK
Circle Jerks - Wild in the Streets
Dead Kennedys - I Fought the Law
The Specials - Gangsters
The Beatles - Revolution
Rolling Stones - Street fighting Man
Muse - Resistance
Sinead O'Connor - Streets of London

The drugs don't work [ Τα ναρκωτικά δεν κάνουν πλέον δουλειά ]

Του Tee Menem

Curt Bobain, ηγετική φυσιογνωμία των Nirvana και του
μουσικού κινήματος grunge, αυτοπυροβολήθηκε το 1994

Παλιά λέγαμε "ποτό και οδήγηση δεν πάνε μαζί". Τώρα προστίθονται και τα ναρκωτικά. "Ποτό, οδήγηση και ναρκωτικά πάνε παντού". Με την οδήγηση δεν ταιριάζουν καθόλου κι όταν συνδυάζονται έχουμε ...παράπλευρες απώλειες. Με αφορμή όμως την πρόθεση της κυβέρνησης να επιτρέψει την ελεύθερη διακίνηση και διάθεση μίας ευρείας γκάμας ναρκωτικών ουσιών ταυτόχρονα με την διασπορά 35000 φρουτακίων και κουλοχέρηδων και στο τελευταίο καφενείο χωριού (η γκλαμουριά της πρέφας και του πόκερ θέλει και λίγο από Las Vegas), κάνω μερικές σκέψεις που όσον αφορά στην σχέση τους με την μουσική προβάλλουν μάλλον στον αντίλογο. Δεν θα υπερθεματίσω, θα γράψω μόνο κάποιες σκέψεις...ατάκτως εριμμένες.

Η πλειοψηφία κάνει "μούγγα" στο θέμα, εννοώ από την πλευρά των μέσων ενημέρωσης και τα προβλήματα που έχουν προκύψει, την προβολή αρμόδιων φορέων και επιστημόνων που ασχολούνται σε μονάδες στον τομέα της απεξάρτησης. Σ' αυτούς οι πόρτες είναι κλειστές και τα κονδύλια κουτσουρεμένα.

Ένα μεγάλο κομμάτι της μυθοπλασίας (στιχουργική, ιστορίες που συνοδεύουν καλλιτέχνες κ.α.) του Rock 'n' roll αλλά και άλλων πιο τεχνοκρατικών μουσικών ειδών ξεπερνάει την πραγματικότητα προσδίδοντας σε αυτή μία ετεροβαρή διάσταση που γοητεύεται από αυτό το μύθο ή την πραγματικότητα. Τα ναρκωτικά φεύγουν από τους σταρ και κατεβαίνουν στις μάζες εδώ και 50 χρόνια. Με την κυβερνητική απόφαση κατακαλόκαιρο και σε περίοδο κρίσης να δημιουργεί κάποια ερωτηματικά.

Η διεύρυνση του κύκλου εργασιών των αρχών διεγείρεται προφανώς από το μεγάλο προσδοκόμενο οικονομικό όφελος που θα κλείνει τις μαύρες τρύπες του χρέους της χώρας. Τι λέει ο νέος νόμος διαβάστε το κάπου αλλού παρακαλώ, δεν έχω τόσο χώρο εδώ ή ρωτήστε τον Ηλία Μιχαλαρέα που το έχει ψάξει ήδη. Το αποτέλεσμα θα είναι πάντα πιο κυνικό. Θα τα δοκιμάσουν κι αυτοί που δεν τα 'ξεραν. Δεν θα μείνει ρουθούνι για ρουθούνι! Γιατί η ελεύθερη διακίνηση είναι μεγαλύτερο κίνητρο και από την ίδια την απαγόρευσή τους.

Σε αυτό το θέμα έχουν αναφερθεί αρκετές προσωπικότητες της εγχώριας μουσικής σκηνής. Ο Τζίμης Πανούσης χαριτολογώντας είπε κάποτε "παιδιά ας τα αφήσουμε τα ναρκωτικά, μην μπλέκετε, δεν φτάνουν για όλους"!

Καλλιτεχνική δημιουργία και ναρκωτικά είναι δύο πράγματα εντελώς ανόμοια αλλά δυστυχώς όχι ασύμβατα. Το ίδιο συμβαίνει και στον αθλητισμό κι εκεί έχουμε τιγκάρει στις ουσίες ειν' η αλήθεια. Η καλλιτεχνική και αθλητική πρωτοπορία τα έχει προβάλλει με τον τρόπο της και τις περιπέτειές της με αυτά κι έχει επηρεάσει ήδη τον μικρό της μυστικό περίγυρο, τους fans και κατ' επέκταση εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη.

Αυτό πέρασε στην αρχή ως μία πολυτέλεια και ακόμα τέτοια είναι αλλά κυρίως σαν ένα life style διαρκείας. Τα πράγματα είναι πιο απλά σήμερα με την πιθανολογούμενη απελευθέρωσή τους, το θέμα φτάνει σε μένα και σένα σαν συναγερμός, με μια κίνηση κι εκεί παίρνεις αναγκαστικά θέση, λες ένα ναι ή όχι και πάμε παραπέρα. Σκέφτεσαι...το συμφέρον σου αλλά και τον κόσμο που θα ζούμε και αποφασίζεις (χειρότερος γίνεται? Γίνεται!). Ούτε μαλακά ή σκληρά και ηλίθια διλήμματα πρέπει να σε επηρεάζουν σε αυτή σου τη θέση, ούτε ατέρμονες συζητήσεις με ειδικούς και παντογνώστες της μιας ή της άλλης πλευράς, ό,τι έμαθες-έμαθες, ό,τι κατάλαβες - κατάλαβες. Ναι ή όχι, τόσο απλά κι άσε εμένα ή τους φίλους σου να σε κρίνουν. Γιατί μία κριτική γίνεται αυτό δεν το αποφεύγω σήμερα, ούτε εγώ.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν κάποιοι είναι ότι με τόσα χημικά που λαμβάνει ο εγκέφαλος και το δέρμα υπάρχει κάτι σαν ανοσία και τα ναρκωτικά δεν δουλεύουν πια ούτε σαν μέσο αποβλάκωσης. Με τόσους θανάτους από τα ναρκωτικά μάλλον ως έλεγχος της υπογεννητικότητας και τις υπόλοιπες στατιστικές δημογραφικές πλεκτάνες εξυπηρετεί, σκέφτηκαν. Ο βλάκας είναι άλλος λοιπόν, αυτός που ψήφιζε τους νόμους που δεν έφερναν κανένα σοβαρό αποτέλεσμα, δεν διόρθωσαν τίποτα, αντιθέτως διόγκωναν και η ευαισθησία τους έχει εξαφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια. Συντήρηση κάνουμε κι αν έχουμε λίγη ανθρωπιά αυτή εκφυλίζεται στα κανάλια με πλάνα δακρύβρεχτων κυριών, είτε πρόκειται για συμπάθεια προς ασθεμνίς-εξαρτημένους είτε για ορφανά και κακοποιημένα παιδιά είτε για ανάπηρους και αναξιοπαθούντες ΚΑΙ ΞΕΧΝΆΝΕ ΠΌΣΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΞΕΒΡΑΖΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΣΤΟΛΟΣ του νομοταγή συζύγου τους.

Κάτι αντίστοιχο συνέβαινε με τον αντικαρκινικό αγώνα. Περισσότεροι άνθρωποι πέθαιναν από το καυσαέριο στην ατμόσφαιρα της Αθήνας και της Πτολεμαϊδας παρά από το κάπνισμα. Κάτι σαν τις κατσαρίδες γίνεται εδώ και δεν σε πιάνει πλέον τίποτα. Φεύγεις από τον ένα πέφτεις στον άλλο. Πειραματόζωα οι άνθρωποι.

Υπάρχει πολύναρκωτική εξάρτηση πλέον και οι θάνατοι από υποκατάστατα είναι εξ' ίσου πολλοί. Το αίμα έχει μολυνθεί ήδη από τον τρόπο και τις συνθήκες ζωής. Τριακόσια άτομα περίπου πεθαίνουν κάθε χρόνο, επίσημα. Ανεπίσημα είναι πολλά περισσότερα. Γι' αυτό και δεν υπάρχει ανάγκη μεγαλύτερου πλασαρίσματος. Ας δούμε τι θα κάνουμε με τους υπάρχοντες ασθενείς, δεν λέω ότι πρέπει να κλείνονται σε στρατόπεδα, να γίνεται προσπάθεια απεξάρτησης και αποκατάστασης εννοώ, δεν χρειαζόμαστε άλλους μελλοθάνατους. Τα στοιχεία δείχνουν ότι αυξάνονται οι χρήστες όλων των ναρκωτικών ουσιών αφού ακόμα τα βρίσκεις παντού και σχετικά εύκολα αλλά δεν σκεφτόμαστε όλοι το ίδιο και σάς καταλαβαίνω...

Κι αν το θέμα είναι η υπεραξία του κέρδους τους τότε φεύγουμε από το θέμα γιατί προσπαθούν να με πείσουν ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει τιμή, είναι διαπραγματεύσιμη, αυτό δεν θέλω να το πιστέψω ότι το σκέφτηκαν! Οτι δηλαδή θεωρούν θα έχουν έσοδα ανεξάρτητα από τους νεκρούς που θα υπάρξουν. Όλα για το κέρδος λοιπόν?

Ζούμε μέσα στη χημεία των τροφών και των πιέσεων σε επαγγελματικό ή και προσωπικό επίπεδο...Κι αυτά τα προβλήματα έχουν άλλους δρόμους επίλυσης αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Μερικές ωστόσο πληροφορίες είναι πάντα χρήσιμες για να μη λέτε ότι δεν σάς είπαν τίποτα στο σχολείο...Τα χειρότερα έπονται.

Το φυτό κάνναβη περιέχει περισσότερες από 400 χημικές ουσίες. Περίπου 60 από αυτές δεν βρίσκονται σε άλλο φυτό. Η ουσία που ευθύνεται περισσότερο για τις οργανικές και ψυχικές συνέπειες της κάνναβης είναι το THC, συντομογραφία της δέλτα-υδροκαναβινόλης. Στις μέρες μας η ουσία αυτή μπορεί να παράγεται και σε ένα εργαστήριο. Η περιεκτικότητα σε THC των διαφόρων προϊόντων κάνναβης μπορεί να ποικίλει ευρέως. Η μαριχουάνα περιέχει τη μικρότερη ποσότητα THC. Το χασίς περιέχει υψηλότερες ποσότητες αλλά αυτό εξαρτάται από τη σύνθεση. Το THC φτάνει στον εγκέφαλο πιο γρήγορα όταν καπνίζεται. Για να απελευθερωθεί το THC από την κάνναβη πρέπει να θερμανθεί, συχνά μέσω του καπνίσματος. Το σώμα απορροφά 10-25% του THC όταν εισπνέεται και 6% όταν τρώγεται.

Η δόση που χρειάζεται κάποιος για να αισθανθεί high είναι περίπου 10 mg, μια ποσότητα της οποίας μόνο ένα μικρό μέρος φτάνει πραγματικά στον εγκέφαλο. Μια εβδομάδα μετά το κάπνισμα κάνναβης μόνο 60-70% του THC έχει αποβληθεί από το σώμα, επειδή ένα μέρος αποθηκεύεται στο λίπος του σώματος. Θα χρειαστεί να περάσουν 2 μήνες ώστε το THC να μην μπορεί να ανιχνευτεί στο αίμα. Από την άλλη, οι ψυχοδραστικές συνέπειες εξαφανίζονται μετά από δύο ώρες. Αλλά εάν είσαι "εξαρτημένος" επανέρχονται ανά πάσα στιγμή.

H Jannis Joplin θεωρείται σήμερα η πρώτη μεγάλη απώλεια εξαιτίας χρήσης ναρκωτικών σε συνδιασμό με αλκοόλ. Η ίδια είπε σε μία συνέντευξή της "Κάθε βράδυ στις συναυλίες μας κάνω έρωτα με 25.000 ανθρώπους αλλά καταλήγω σπίτι μόνη μου"...

Η κάνναβη είναι γνωστή για τις θεραπευτικές ιδιότητές της αλλά χρησιμοποιείται επίσης στο εμπόριο ρούχων και το χώρο των καλλυντικών. Η κακή χρήση ενδεχομένως να είναι υπεύθυνη για πολλά ψυχοσωματικά προβλήματα των χρηστών ενδεχομένως να βγάζουμε κάποια συμπεράσματα από άτομα που βρέθηκαν στον κύκλο μας αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά. Η φυλάκιση για κατοχή μικροποσότητας που προορίζεται για ατομική χρήση οπωσδήποτε είναι άδικη γιατί συνδέεται με ποινικούς πειθαναγκασμούς και αφήνει ελεύθερο τον έμπορο. Από την άλλη είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι η χρήση οδηγεί σε πιο ισχυρά ναρκωτικά με συντριπτικά ποσοστά.

Στις μέρες μας αυτή η συζήτηση επανέρχεται όλο και περισσότερο γιατί οι μέρες που ζούμε είναι "γκαστρωμένες", γίνεται δηλαδή μία διαπάλη ιδεών και φαίνεται ότι το άνοιγμα μιας τέτοιας συζήτησης μονόπλευρα ευνοεί μόνο αυτούς που αναζητούν τρόπους να αποφύγουν συμπεριφορά θεσμική ή ατομική και ευθύνες στο χώρο της υγείας, της δικαιοσύνης και της κοινωνικής επανένταξης που τους βαραίνουν εδώ και πολλά χρόνια.

Σήμερα δεν θα επεκταθώ άλλο, συμπονώ τις γλάστρες και συμπάσχω με τον πρωθυπουργό. Η απελευθέρωση των επαγγελμάτων έφερε και την απελευθέρωση των ναρκωτικών... Ακούστε σχετικά και να θυμάστε ότι η μουσική είναι το πιο ανώδινο ναρκωτικό.

The Verve - The Drugs Don't Work
Eric Clapton - Cocaine
Ian Dury - Sex, Drugs and Rock 'n Roll
JJ Cale - Cocaine
Rolling Stones - Brown Sugar
Amy Winehouse - Rehab
Παύλος Σιδηρόπουλος - Εν κατακλείδι
Ζορζ Πιλαλί - Ο Μπουφετζής
Nightstalker - Don't Blow My High
Βob Marley - Legalise it

Η φύση είναι παρελθόν...

Του Tee Menem



Φεύγω από την Αθήνα με καθαρή συνείδηση. Βέβαια το να πηγαίνεις διακοπές τον Αύγουστο είναι πλέον "περίεργο" κατά την κοινή γνώμη, σε συνθήκες κρίσης κι ας είναι φυσιολογικό και νοιώθεις σχεδόν προνομιούχος ωραίο θέμα για ρεπορτάζ, Προσωπικά, εκτός από πολύ δουλειά, έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να γίνει η ζωή μου στην Αθήνα πιο ανθρώπινη και μαζί με πολλούς άλλους φίλους και φίλες έχουμε ένα σοβαρό λόγο να επιστρέψουμε (λέγε με Ash In Art) και όχι να αναζητήσουμε μόνιμα την τύχη μας στα βουνά, θα ήταν μία κάποια φυγή αυτό πιστεύω. Ήθελα οι φίλοι μου να νοιώθουν πιο καλά μαζί μου κι εγώ πιο χαλαρός μαζί τους. Φτιάξαμε και τον Rock XS για να ακούμε και να παίζουμε τη μουσική μας. Χρησιμοποίησα και τη φωνή μου στα όριά της, έκλεισε δύο-τρεις φορές, αυτή τη χρονιά. Όταν ενωνόταν μαζί με άλλες ακουγόταν περισσότερο. Στον ύπνο μου δεν έγιναν μεγάλες δρασκελιές, χάνεται η φαντασία σ' αυτή την πόλη αν δεν το προσέξεις. Και ως γνωστόν η μνήμη του έθνους υπολειτουργεί, αυτονόητα η δική μου είναι αδύναμη. Μου σύστησαν σταγόνες αλόης για να επανέρχεται κάπως...ας πειραματιστούμε.

Στο θέμα μας. Το χέρι των εμπρηστών είναι μακρύτερο και δεν έχει σχέση με αυτό του Καραγκιόζω. Αυτός έφτανε σ' ένα πανέρι, έψαχνε λίγο ψωμί. Οταν μπαίνει φωτιά σε ένα δάσος γνωρίζω πλέον μέσα μου ότι δεν πρόκειται μόνο για τους γνωστούς κλέ-φτες (δις) αλλά για κλέφτες της ίδιας της ζωής, πρόκειται για πληρωμένους δολοφόνους της φύσης. Σε αυτούς τους τελευταίους η φωτιά είναι κάτι σαν προέκταση του ίγκο (εγώ) τους και του χεριού τους και του άλλου που έχει σχέση με το μεγάλο αυτοκίνητο και αν και αόρατοι φροντίζουν σα παιδιά τους τα δελτία ειδήσεων, τα τροφοδοτούν με εικόνες καταστροφής, κάτι που απολαμβάνουν ολίγον καψαλισμένοι από το σαλόνι του σπιτιού τους.

Η μεγάλη φωτιά στην Κέρκυρα είχε πολύ καπνό και ελάχιστο νερό. Οι Deep Purple έγραψαν ένα κορυφαίο τραγούδι αρκετές δεκαετίες πριν σχετικά με ένα φαινόμενο, το Smoke On The Water. Το νερό δημιουργεί καπνό, κι όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά! Από το νερό μπορεί να ξεκινήσει φωτιά όταν υπό κάποιες φυσικές συνθήκες (σε συνθήκες υγρασίας και ξηρασίας) γίνεται χημική αντίδραση. Μέχρι εκεί! Η φύση έχει αρκετά αμυντικά αποθέματα και επιβίωσης (από την στάχτη της ξαναγεννά ζωή) αλλά όχι τόσα για να αντιμετωπίσει την κακοδαιμονία της, τον άνθρωπο που συνεχίζει να της πηγαίνει κόντρα. Η φύση στις μέρες μας δεν προλαβαίνει να βλάψει τον εαυτό της. Η φυσική (από την ίδια τη φύση) καταστροφή είναι κάτι που δεν συμβαίνει στις μέρες μας και γι' αυτό δεν θα έπρεπε να λέγεται έτσι. Ίσως ένας νέος ορισμός να της ταίριαζε καλύτερα. Ανθρωπιστική διαστροφή ή παρα φύση καταστροφή! Η διαστροφή είναι ενάντια και στην ίδια τη φύση του ανθρώπου. Συμβαίνει όταν τα ψυχικά αποθέματα στερεύουν, όταν υπερισχύει η άλλη, η εκμεταλλευτική φύση των πραγμάτων. Κι εκεί η στρόφιγγα δεν κλείνει ποτέ, είναι αχόρταγα ανοιχτή. Όταν αρχίσει δεν τελειώνει πουθενά γιατί δεν έχει διέξοδο, είναι ο ορισμός του αδιεξόδου.

Προσπάθησε να μπεις στο μυαλό ενός τέτοιου διεστραμμένου μυαλού. Θα συναντήσεις χαρακτηριστικά ξένα στη δική σου φύση. Κακία, δυστροπία, δυσπροσαρμογή, ΜΙΣΟΣ. Αυτοί οι χαρακτήρες και όσοι σκαρφίζονται κόλπα εις βάρος μας έχουν σε αυξημένο βαθμό τον ατομικισμό και την ανευθυνότητα. Είναι οι κακοί. Και φυσικά δεν βρίσκονται στη φυλακή. Επανειλλημένα ακούμε από επίσημα χείλη ότι πρόκειται για εμπρηστές αλλά χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα. Συμφέρει κι άλλους η φωτιά. Οχι μόνο τους εμπρηστές.

Είκοσι φωτιές άναψαν ταυτόχρονα στο νησί των Φαιάκων, ούτε μία ούτε δύο. Εάν αυτό δεν είναι ένα διεστραμμένο σχέδιο, τι είναι?

Ταξίδεψα στην Κέρκυρα άλλοτε για δουλειά, για αγαπημένα πρόσωπα, για αναψυχή. Ένα νησί με μεγάλα δάση και ελαιώνες. Μου είχε κάνει εντύπωση που οι Κερκυραίοι αγρότες άφηναν τα δίχτυα τους όλο το χρόνο στο χώμα. Πήγαιναν και μάζευαν τις ελιές που έπεφταν μόνες τους. Δεν χτυπούσαν τα κλαδιά. Από εκεί κατάλαβα ότι αγαπούσαν τη φύση γι αυτό και αγαπάνε τη μουσική, η Κέρκυρα είναι ένα νησί με πολύ μουσική. Ακόμα και στο μικρότερο χωριό υπάρχει μία μπάντα. Ισως είναι το μόνο μέρος στον πλανήτη με τόσες ορχήστρες, αναλογικά του πληθυσμού. Ναι, το μικρόβιο του τουρισμού έχει χτυπήσει το νησί από παλιά, στην βόρεια και στη νότια πλαυρά, σε δύο σημεία και αυτά που συμβαίνουν εκεί δεν απέχουν πολύ από όσα συμβαίνουν στην Αγία Νάπα το Φαληράκι ή το Λαγανά. Αλλά είναι οι άνθρωποι που έκαναν την διαφορά όλα αυτά τα χρόνια , γι αυτό και ο τουρισμός εκεί είναι διαφορετικός, έχει άλλα στάνταρντς, είναι υψηλού επιπέδου και προσιτός από όλους.

Σε αυτό το νησί χτύπησε η φωτιά, εκεί η ανθρώπινη διαστροφή έδωσε τα ρέστα της, κι αν δείτε τις εικόνες που έρχονται είναι συγκλονιστικό αυτό που συμβαίνει. Βέβαια, δεν είναι μία πυρκαγιά που κατακαίει δίπλα μας όπως το 2007 και γι αυτό δεν υπάρχει μαζική αντίδραση. Για το νησί όμως σημαίνει καταστροφή και για τους ανθρώπους του είναι ίσως η μεγαλύτερη αδικία, μεγαλύτερη και από την άρνηση των ευρωπαϊκών υπηρεσιών να αναγνωρίσουν το κουμ κουάτ, το τοπικό ποτό, ως ποτό με ονομασία προέλευσης (sic)και τον υποβιβασμό της τοπικής ομάδας! Θυμηθείτε, οι αναδασωτέες περιοχές είναι μόλις το 10% των καμμένων...

Σας παραθέτω μερικά τραγούδια που ενδεχομένως στο μέλλον να φωτίσουν σαν φωτιά τη σκέψη σας.

Deep Purple - Burn
Bruce Springsteen - Fire
Kasabian - Fire
Arthur Brown - Fire
Die Krupps - Fire (διασκευή Arthur Brown)
Jimi Hendrix - Fire
Nine Inch Nails - Burn
Arcade - Fire
Ξύλινα Σπαθιά - (Η φωτιά στο) Λιμάνι
Prodigy - Fire

Καλή ακρόαση!

Τhe house is burning!

Αύγουστος παρά πόδας

Του Τee Menem



Οι περισσότεροι από εμάς σκέφτονται αυτό τον καιρό πώς θα καταφέρουν να φύγουν από το καμίνι του κ. Καμίνη, υπάρχουν όμως κάποιοι άλλοι που θα βγάλουν τον Αύγουστο σαν να έχουν σ"τα δυο τους μάτια κάρβουνα αναμμένα" κατά πως τραγουδούσε ο Νίκος Παπάζογλου σε στίχους και μουσική του, σε ένα από τα πιο περήφανα ελληνικά τραγούδια. Κι αυτοί οι άλλοι δεν είναι άλλοι παρά τα αποκαλούμενα και "παιδιά του λαού", οι φαντάροι...

Παιδιά παντός καιρού, με τα οποία κάποιοι παραστρατιωτικοί επιμένουν να παίζουν λέγοντας ότι "στο στρατό γίνεσαι άντρας" ενώ στην πραγματικότητα απλά κάνεις κάποιες φιλίες και αποκομίζεις διαφορετικές εμπειρίες άλλοτε ευχάριστες και χρήσιμες, άλλοτε δυσάρεστες και ακραίες. Εκεί, ανάλογα του χαρακτήρος σου και αν είσαι και λίγο τύπος φοβικός θα γίνεις ευθυνόφοβος, θα αναζητάς τρόπους "να τη βγάζεις καθαρή" και θα γνωρίσεις τη λαμογιά του αράζειν μετά βεβαιότητας, πράγματα που σε μαθαίνουν πώς να γίνεσαι ανταγωνιστικός και να επιβιώνεις εις βάρος των υπολοίπων. Η θητεία σου αφήνει κάποια σημάδια, όπως και να το κάνουμε. Κάποιοι, πιο ...αποφασισμένοι παρ' όλα αυτά το κάνουν δουλειά γιατί εξίσου απλά ο στρατός σου παρέχει μία επαγγελματική σιγουριά. Αυτός ο τελευταίος συλλογισμός με βοηθά να συμπεραίνω ότι το λειτούργημα του στρατιώτη εξελίσσεται σε μισθοφόρο στρατιώτη σκόπιμα και δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός "μισθοφορικός στρατός" αφού ουκ ολίγες φορές παιδιά του τόπου μας προσφέρθηκαν ως σφαγεία στην ποδιά του ΝΑΤΟ με το πρόσχημα συμβατικών υποχρεώσεων ή ως όχημα που παρέχει στη χώρα μας μία αόρατη ευνοϊκή μεταχείρηση από τις σύμμαχες υπερδυνάμεις (στο Κόσσοβο, στο Αφγανιστάν, σε ασκήσεις της βορειοατλαντικής συμμαχίας και αλλού). Σε αυτές τις περιπτώσεις τα ελληνικά, τύποις "εθελοντικά"- μισθοφορικά Σώματα δεν είχαν ουσιαστικό ρόλο, δεν είχαν ανθρωπιστικό σκοπό, έπαιρναν εντολές απ' έξω και τα οφέλη της παρουσίας τους ακόμα διερευνώνται ενώ τα πορίσματά τους αναμένονται μάταια.

Πληροφορίες που φτάνουν στα αυτιά μου λένε πως ο μήνας αυτός θα είναι χειρότερος απ' ότι τον περίμεναν ακόμα και οι ίδιοι οι στρατευμένοι και απ' όσο μπορώ να θυμάμαι κι εγώ από τα χρόνια μου στο πεζικό (τέλος δεκαετίας '80 με 21 μήνες θητεία χωρίς φυλακή) ο Αύγουστος είχε πολλά προβλήματα εάν σε έβρισκε εντός στρατοπέδου. Οι πηγές είναι ασφαλείς, είναι οι ίδιοι οι στρατευμένοι κι αν έχετε κάποιον στο περιβάλλον σας μπορεί να το επιβεβαιώσει. Επανέρχομαι στην επόμενη παράγραφο.

Εκείνα τα χρόνια λοιπόν που υπηρέτησα την μαμά πατρίδα (sic) ένα τραγούδι γυρόφερνε το φάντασμά του σε κάθε ανυποψίαστο στρατιώτη, με τον τίτλο "You' re in the army now" ένα τραγούδι που πρωτοακούστηκε από τους αδερφούς Bolland και έγινε γνωστότερο από τους Status Quo που ακόμα ήταν στις δόξες τους. Αποτέλεσμα της απήχησης αυτού του άσματος ήταν να γίνει άτυπος ύμνος κάθε πορωμένης στρατιωτικής επίθεσης είτε αυτή γινόταν σε εμπόλεμη ζώνη, είτε εναντίον αμάχων. Στο Ιράκ γνώρισε μεγάλες δόξες κι έγινε κάτι σαν ιδέα, όπως περίπου συμβαίνει οδυνηρά για τον πρωταγωνιστή της ταινίας "Κουρδιστό πορτοκάλι" σε ένα άλλο επίπεδο, δείτε την ταινία.

Κατά την στρατιωτική ηθική πρέπει να "πήξεις" και "ο στρατός δεν είναι παίξε-γέλασε" αλλά γέλασα αφάνταστα όταν κάποιος πιτσιρικάς στη Λήμνο συμπλήρωνε με σπρέϋ έξω από στρατόπεδο "ΖΗΤΩ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ"...Διονυσίου!

Πληροφορίες αναφέρουν λοιπόν ότι οι έφεδροι στρατιώτες και υπαξιωματικοί αυτό τον μήνα θα κουβαλήσουν στην πλάτη τους το σύνολο των υπηρεσιών των μονάδων τους αλλά και των κέντρων εκπαίδευσης με αποτέλεσμα να κόβονται άδειες και να διπλασιάζονται βάρδιες. Γνωρίζω ότι και τα προηγούμενα χρόνια αυτό ήταν ένα στίγμα αφού όσον αφορά τις άδειες το πρόγραμμα δεν κυλούσε ποτέ αρμονικά λες και τον Αύγουστο ο στρατός μειώνεται αριθμητικά! Το πρόβλημα πηγαίνει και πέρα από αυτό αφού με την κακή διάταξη δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων και των κενών - λόγω περικοπών - στρατοπέδων, ευνοούνται κάποιες μονάδες των αστικών κέντρων και "φορτώνονται" σε υπηρεσία οι της περιφέρειας και των συνόρων. Τα μηνύματα και οι δίκαιες φωνές περί αδικίας είναι πολλές και αν χρειαστεί θα επανέλθω πάρ΄αυτα.

Στην άλλη πλευρά, η κατάσταση με τον πόλεμο και τον στρατό εμπνέει διαχρονικά διεθνείς καλλιτέχνες (το πρόβλημα αλλού είναι όντως μεγαλύτερο) να μιλήσουν με αντιμιλιταριστική διάθεση. Παραθέτω ένα μικρό play list με τραγούδια που μπορεί να σάς φανερώσουν κάτι βαθιά κρυμμένο μέσα σας. Ακούστε δέκα από αυτά για αρχή:

- John Lennon, Imagine
- Αnti Nowhere League, Anti war song
- Edwin Starr, War (What Is It Good For?)
- The Cranberries, Zombie
- KE, Strange World
- Iron Maiden, Run To The Hills
- Union Jack Boxes, Damn Vandals
- John Lennon, Give Peace a Chance
- The Clash, Death or Glory
- Pearl Jam, Anti-war song

Καλό μήνα!

ΥΓ. Είδα συμπτωματικά στην σειρά "Extreme makeover" το χτίσιμο μίας νέας οικίας για τον παράλυτο-από τον πόλεμο στο Ιράκ- πεζοναύτη του αμερικανικού στρατού, πατέρα τεσσάρων παιδιών και συγκινήθηκα παρ' όλη την πατριωτική υπερβολή. Κι αν εκεί μένεις χωρίς άκρα γιατί πολέμησες 30000 μίλια μακριά από την εστία σου εδώ ελπίζουμε να μην έχουμε κάποια αυτοκτονία λόγω επαναληπτικής εκδικητικότητας (στην στρατιωτική γλώσσα λέγεται και "χώσιμο").

Born and dead for this week (1.8. - 7.8.) by Fok BS

Born and dead for this week (1.8. - 7.8.)
This is our weekly report of born and dead. So let's start with the happy side of this report. Let us start with, who was born between the first and the 7th of august:

-Jerome John "Jerry" Garcia (August 1, 1942 – August 9, 1995) was an American musician best known for his lead guitar work, singing and songwriting with the band the Grateful Dead. Though he vehemently disavowed the role, Garcia was viewed by many as the leader or "spokesman" of the group.
One of its founders, Garcia performed with the Grateful Dead for their entire three-decade career (1965–1995). Garcia also founded and participated in a variety of side projects, including the Saunders-Garcia Band (with longtime friend Merl Saunders), Jerry Garcia Band, Old and in the Way, the Garcia/Grisman acoustic duo, Legion of Mary, and the New Riders of the Purple Sage (which Garcia co-founded with John Dawson and David Nelson). He also released several solo albums, and contributed to a number of albums by other artists over the years as a session musician. He was well known by many for his distinctive guitar playing and was ranked 13th in Rolling Stone's "100 Greatest Guitarists of All Time" cover story.
Later in life, Garcia was sometimes ill because of his unstable weight, and in 1986 went into a diabetic coma that nearly cost him his life. Although his overall health improved somewhat after that, he also struggled with heroin addiction, and was staying in a California drug rehabilitation facility when he died of a heart attack in August 1995.

-Robbin Crosby (August 4, 1959 – June 6, 2002) was an American guitarist who was a member of glam metal band Ratt, earning several platinum albums in the U.S. in the mid-to-late 1980s. Crosby was HIV positive, but died from a heroin overdose in 2002.

-Louis Armstrong (August 4, 1901 – July 6, 1971), nicknamed Satchmo or Pops, was an American jazz trumpeter and singer from New Orleans, Louisiana.
Coming to prominence in the 1920s as an "inventive" cornet and trumpet player, Armstrong was a foundational influence in jazz, shifting the music's focus from collective improvisation to solo performance.
With his instantly recognizable deep and distinctive gravelly voice, Armstrong was also an influential singer, demonstrating great dexterity as an improviser, bending the lyrics and melody of a song for expressive purposes. He was also greatly skilled at scat singing, vocalizing using sounds and syllables instead of actual lyrics.

-Neil Alden Armstrong (born August 5, 1930) is an American former astronaut, test pilot, aerospace engineer, university professor, and United States Naval Aviator. He was the first person to set foot on the Moon.

-Andrew Warhola, Jr. (August 6, 1928 – February 22, 1987), known as Andy Warhol, was an American painter, printmaker, and filmmaker who was a leading figure in the visual art movement known as pop art. After a successful career as a commercial illustrator, Warhol became famous worldwide for his work as a painter, avant-garde filmmaker, record producer, author, and member of highly diverse social circles that included Bohemian street people, distinguished intellectuals, Hollywood celebrities and wealthy patrons.
Warhol has been the subject of numerous retrospective exhibitions, books, and feature and documentary films. He coined the widely used expression "15 minutes of fame." In his hometown of Pittsburgh, Pennsylvania, The Andy Warhol Museum exists in memory of his life and artwork.
The highest price ever paid for a Warhol painting is US$100 million for a 1963 canvas titled Eight Elvises. The private transaction was reported in a 2009 article in The Economist, which described Warhol as the "bellwether of the art market." $100 million is a benchmark price that only Jackson Pollock, Pablo Picasso, Vincent van Gogh, Pierre-August Renoir, Gustav Klimt and Willem de Kooning have achieved.

And now the bad 'news'. Let's see, who died between the first and the 7th of august.

-Arthur Lee (March 7, 1945 – August 3, 2006) was the frontman, songwriter and multi-instrumentalist of the Los Angeles rock band Love, best known for the critically acclaimed 1967 album, Forever Changes.

-Marilyn Monroe (born Norma Jeane Mortenson but baptized and raised as Norma Jeane Baker; June 1, 1926 – August 5, 1962) was an American actress, singer and model. After spending much of her childhood in foster homes, Monroe began a career as a model, which led to a film contract in 1946. Her early film appearances were minor, but her performances in The Asphalt Jungle and All About Eve (both 1950) were well received. By 1953, Monroe had progressed to leading roles. Her "dumb blonde" persona was used to comedic effect in such films as Gentlemen Prefer Blondes (1953), How to Marry a Millionaire (1953) and The Seven Year Itch (1955). Limited by typecasting, Monroe studied at the Actors Studio to broaden her range, and her dramatic performance in Bus Stop (1956) was hailed by critics, and she received a Golden Globe nomination. Her production company, Marilyn Monroe Productions, released The Prince and the Showgirl (1957), for which she received a BAFTA Award nomination and won a David di Donatello award. She received a Golden Globe Award for her performance in Some Like It Hot (1959).
The final years of Monroe's life were marked by illness, personal problems, and a reputation for being unreliable and difficult to work with. The circumstances of her death, from an overdose of barbiturates, have been the subject of conjecture. Though officially classified as a "probable suicide", the possibility of an accidental overdose, as well as the possibility of homicide, have not been ruled out. In 1999, Monroe was ranked as the sixth greatest female star of all time by the American Film Institute. In the years and decades following her death, Monroe has often been cited as a pop and cultural icon as well as an eminent American sex symbol.

-Oliver Hardy (January 18, 1892 – August 7, 1957) was an American comic actor famous as one half of Laurel and Hardy, the classic double act that began in the era of silent films and lasted nearly 30 years, from 1927 to 1955.